Kattenspinsels van Simba ‘Verstoppertje’

‘Wat zijn jullie wild vanmorgen!’ Met de staarten recht omhoog staan Beertje en ik voor de deur. Het klopt, we zijn wild en hebben al in de tuin lopen rennen. ‘Blijven jullie anders nog maar even buiten,’ zegt vrouwtje. Maar dat willen we niet, we willen naar binnen en daar verstoppertje spelen. Buiten verstoppen is niks momenteel. Alle planten zijn kaal en Beertje heeft me zo gevonden. Dus wurmen we ons door de deur die ze een klein stukje open houdt, voor ze van gedachten veranderd. Dan moeten we door het kattenluik en dat doe ik liever niet!

Hé lekker binnen. Beertje gaat eerst naar haar bakje in de gang om brokjes te eten. Ik grijp mijn kans en verstop me in de wasmand die vrouwtje heeft laten staan. Geweldige plek, al zeg ik het zelf. Ik druk me helemaal plat onderin de mand en hou me muisstil. Knap katje dat mij hier vindt. ‘Ha, ha Simba, is dat je plekje?’ lacht vrouwtje. Ik kijk haar nijdig aan vanaf de bodem van de mand. Het is een beste meid hoor, maar als ze nou haar mond niet houdt, verraadt ze mijn fantastische verstopplek! Beertje is inmiddels weer binnen en raast als een dolle door de kamer, zoals alleen zij dat kan. Ze kent mijn verstopplekken, dus ze gaat ze één voor één af. Hé nu is het stil. Waar is ze nu? Ik gluur voorzichtig over de rand van de mand. Oh ik zie het al, ze is even afgeleid door een speelgoedmuis. Ze gooit het hoog op en springt erachter aan. Snel trek ik me weer terug op de bodem van de mand, want kleine baas is me aan het filmen.

En dan ineens gaat de hele mand heen en weer. Beertje is ertegenaan gesprongen en gluurt over de rand. ‘Ik heb je, ik heb je!’ roept ze blij. Voor de vorm vechten we nog even. Ik spring uit de mand en zoek mijn hangmatje op. Genoeg verstopt voor vandaag…

Februari 2023