Stofzuiger

‘Ik word hier écht blij van,’ zeg ik tegen Ruud terwijl ik vrolijk de huiskamer ontdoe van wat er zoal aan ranzigheid op je vloer ligt. Lekker met mijn nieuwe stofzuiger. Hij kijkt mij een beetje meewarig aan. ‘Jij liever dan ik’ lees ik in zijn ogen.

Na lang dubben heb ik de leuke rente op mijn spaarrekening besteed aan een nieuwe snoerloze steelstofzuiger. Het stond al jaren op mijn verlanglijstje, maar ach de oude deed het nog prima. Nu zuig ik snoer- en stofzuigerzakloos fluitend mijn huis. De leverancier deed er zelfs een link naar een Youtube filmpje bij! Een soort ideale man legt daarin met goed gespeeld enthousiasme uit hoe je het apparaat in- en uit elkaar kunt halen om de onderdelen schoon te maken. Echt een talent die man!

Ik besef me dat het best raar is dat ik hier zo blij van wordt, maar het is ook zo lekker relaxed. Geen snoer dat om mijn benen draait, uit het stopcontact schiet of waar ik mijn nek over breek tijden het zuigen van de trap. Daarnaast is het oprolmechanisme van zo’n snoer meestal binnen drie weken kapot. Met als gevolg dat er in altijd zo’n kluwen draden naast je stofzuiger ligt, die bovendien een eigen leven leidt en overal naartoe kruipt. Uiteraard is er altijd een maar! Dat is in dit geval het ingebouwde groene lampje, waarmee je werkelijk ieder stofje, haartje en zandkorreltje ziet liggen. Even met de Franse slag door de ruimte is er dus niet meer bij…