Wat was het leuk om al jullie vragen te ontvangen over het schrijven van mijn boeken! Het waren er best veel, dus ik heb een kleine selectie gemaakt van de meeste gestelde vragen voor deze Q&A.
Hoeveel boeken heb je eigenlijk geschreven?
Inmiddels heb ik vier boeken geschreven. Iedere dag wat… is mijn eerste boek. Het is een selectie van blogs over mijn leven als werkende moeder met man, pubers en huisdieren. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Boekscout. Via uitgeverij LOFT Books zijn er drie ebooks uitgegeven: Met de Franse slag, Liefde in zwart-wit en het eerste deel van de Roedel serie: Roze banden en zomerjurken. Afgelopen jaar heb ik twee doorgeefboekjes gemaakt voor boekevents: Sterren op zolder, een kerstfeuilleton en Kippenvelverhalen voor tussendoor met twee short thrills. Daarnaast heb ik heel veel blogs, websiteteksten, interviews en korte verhalen geschreven. Soms kan ik het zelf amper geloven!
Wat schrijf je het liefst?
Ik schrijf het liefst verhalen over gewone mensen, zodat jullie als lezers jezelf herkennen in de situaties of de hoofdpersonen. Alleen over romantiek schrijven, vind ik saai. Dus er gebeurt altijd van alles met mijn hoofdpersonen. Het schrijven van een spannend boek, meer een cosy detective of iets dergelijks, lijkt me ook superleuk.
Wat is een specifiek kenmerk van jouw boeken?
Nou….. in mijn boeken komt altijd een kat voor. Dat bedenk ik niet van te voren, maar die wandelt tijdens het schrijven gewoon mijn verhaal in. Daarnaast zijn mijn boeken allemaal met elkaar verbonden, ook de boeken die niet tot een serie behoren. Er komen namelijk altijd hoofdpersonages terug. Bijvoorbeeld in Roze banden en zomerjurken komen Elise en Jochem uit Liefde in zwart-wit weer voorbij.
Welk hoofdpersonage vind je zelf het leukst?
Natuurlijk vind ik al mijn hoofdpersonages leuk. Tijdens het schrijven van een boek trek je een hele periode met ze op, dus je leert ze goed kennen. Maar ik heb wel een speciaal plekje voor Jochem uit Liefde in zwart-wit en natuurlijk voor Mara, Kiki, Bonnie, Isabel en Roxanne uit Roze banden en zomerjurken. Dat komt omdat deze personages gebaseerd zijn op een echte vriendinnengroep. Die zitten allemaal in mijn hart, zeker omdat mijn eigen dochter één van hen is! Wat ik ook altijd heel leuk vind om te creëren zijn de niet zo sympathieke personages, zoals Thomas en Naomi uit Met de Franse slag en Nick uit Liefde in zwart-wit.
Wie zijn jouw proeflezers?
Voor mijn boeken maak ik gebruik van verschillende proeflezers. Mijn man en dochter lezen mijn conceptmanuscripten altijd en en een van mijn beste vriendinnen. Zij durven ook te zeggen wat ze missen, niet goed vinden en waar het verhaal niet klopt! Natuurlijk leest de redacteur van de uitgeverij het manuscript ook en voorziet dit van kritisch commentaar.
Heb je altijd zin om te schrijven?
Nee, soms heb ik er helemaal geen zin in en lukt het voor geen meter. Dan zit het verhaal muurvast of kan ik me moeilijk concentreren. Toch heb ik nog nooit een echt schrijversblock gehad. Gelukkig heb ik wel grappige oefeningetjes geleerd om weer in een schrijfflow te komen. Soms doe ik mee aan de schrijfchallenge van Lianne Reijntjes. Dan schrijven we met een aantal mensen tegelijk via Instragram. Dat is een heel leuk initiatief van Lianne.
Lees je ook andere feelgoodschrijfsters?
Heel eerlijk? Tegenwoordig wel. Vroeger las ik alleen maar thrillers en historische romans. Nu lees ik ook veel feelgoods van mijn collegaschrijfsters van o.a. LOFT Books. Helaas heb ik veel te weinig tijd om te lezen, omdat ik naast het schrijven ook gewoon moet werken natuurlijk.
Wat vind je het vervelendste aan schrijven?
Ook maar een eerlijk antwoord dan! Recensies! Natuurlijk is het fijn als mensen een leuke recensie schrijven, maar soms lees je ook onbegrijpelijke recensies. Daar baal ik dan enorm van, maar ik weet dat ik het naast me neer moet leggen. Je kunt nu eenmaal niet voor iedereen schrijven.
Heb je er wel eens spijt van dat je bent gaan schrijven?
Ja, heel soms! Het is best een beetje een only-the-lonely job. Je moet alles uit jezelf halen en dat is niet altijd makkelijk. Soms denk ik ‘ik kap ermee, het is mooi geweest.’ Maar dan zijn er toch altijd weer ideeën die opkomen voor een nieuw verhaal. Het kruipt een beetje door je bloed denk ik. Zelf ben ik pas heel laat echt gaan schrijven, pas na mijn vijfstigste. Daarvoor kwam het er gewoon nooit van. Voor mij is dus alles nog redelijk nieuw en spannend!
Wat is er bijzonder aan je laatste feelgood Roze banden en zomerjurken?
Roze banden en zomerjurken is een feelgood die ik speciaal heb geschreven over, maar vooral vóór jonge mensen. Het leek me een leuk project om me helemaal te verdiepen in hun wereld en in hun taal. Wat vinden zij belangrijk, wat zijn voor hen de zaken waar ze mee moeten dealen. Ik hoop dan ook dat heel veel jonge mensen dit boek gaan lezen en/of luisteren en zich kunnen herkennen in de hoofdpersonages. Natuurlijk mag iedereen het lezen! Graag zelfs.
Tot zover deze Q&A. Laat het me vooral weten als je nog andere vragen hebt.